Guess what?
I had to take Mike back to the hospital again, because his feet did not get better with the oral antibiotics. Last night at 9:00 p.m. he was finally admitted to a room of his own.
I am home this morning, Tuesday, for a brief time, then taking Lani to Daycare, because she is quite lonely during the day, with me coming and going. Dennis and I are going back and forth to the hospital – he is a big help.
And I am going to take a sabbatical again – there is no time for computering, as my former Dutch neighbor would say. In the recliner in Mike’s hospital room, during the times that he has been wheeled away for tests in other parts of the hospital, I am reading a delightful Dutch book that a friend gave me, Mevrouw, Mijn Moeder, by Yvonne Keuls. Laughing out loud at times, recognizing many places and situations from memory, it takes me away from the exhausting days of the past week.
So please take care of your loved ones
Until next time -hope fully soon,
Ronny
Beterschap met Mike. Pray he will be healed quickly.
Yvonne Keuls is wonderful I read her book and have an audio of one of her books and have listened to it in the car and like you have laughed out laud.
Be well.
Love
Thank you so much! I’m busy going back and forth to the hospital and Lani is in Daycare. We are both exhausted when we get home. Love to you and Pierre. Stay well.
Dear Ronny,.
I spoke with you probably 4-5 years ago at a De Wieken event at the clubhouse. You gave me your card and I have kept it all this time. I am a member of the Dutch book club and we were wondering if you might be able to come talk to us and possibly get us your book.
I saw that you have retired but maybe you are still giving talks. Please let me know if you are interested.
My name is Mary Iking
(Cell)732-682-5268
Miking732@gmail.com
Dear Mary,
A lot have happened since October. I just now saw your post. Yes, I am retired, but in the new year I will hopefully be able to give presentations again if I don’t have to travel far.
Please let me know where you are having book club meetings and I will touch base when we are settled in our new home in Apex.
Ronny
Ronnie, I am not sure that my response has come thru..My book group can meet in Apex at a members home. Do you charge a fee for your talks. Please text me your phone # so I can call you to talk about this
Rising from the Shadow of the Sun onlangs gelezen
Lieve tante Ron,
Allereerst hartelijk gefeliciteerd met uw verjaardag.
Ik hoorde van Anniek dat u gaat verhuizen nu u een beetje op leeftijd bent. Een respectabele leeftijd!
Ik heb onlangs Rising from the shadow of the sun gelezen.
Het raakte me erg. Meer dan in de jaren ’90 toen ik nog geen kinderen had en In the Shadow of the Sun net uitkwam. En Omie wel eens iets vertelde. Meestal over de laatste weken in het kamp, waar het leven van Paula aan een zijden draadje hing. Wat erg, dacht ik toen, maar het is goed afgelopen. Nu voelde ik de angst. De machteloosheid. De twijfels. De hoop en het realisme dat het wellicht ijdele hoop zou zijn.
Er woedt een verschrikkelijke oorlog op ons continent en mijn partner Harm (sinds 2013) en ik hebben een Oekraiens gezinnetje onderdak geboden gedurende meerdere maanden. Daardoor komen verschrikkingen van een oorlog ook dichterbij. Misschien dat het boek me daarom ook meer raakte.
Het verhaal van de hereniging was natuurlijk uit Omies mond veel mooier, de stralende blik als ze dat vertelde, wat genoot ik daarvan.
Ik kan me goed voorstellen dat dat écht het aller allermooiste was wat het leven haar gebracht heeft.
Ik heb soms hard gelachen, bijvoorbeeld het verhaal van Sinterklaas, waar Omie met een malle zelfgemaakte mijter zo moest lachen dat ze niet kon verschijnen, om daarna door Opa te worden uitgelachen. Ik zag het helemaal voor me!
Ook zag ik een aantal dingen van een andere kant. Uw plotselinge huwelijk was opa natuurlijk een doorn in het oog. ‘’Mike heeft mijn dochter bij me weggehaald en is de schuld dat ze haar studie niet heeft afgemaakt’’ was de versie die ik kende. Maar jullie hebben eruit gehaald wat erin zat! Geweldig! Jong zijn en het avontuur samen aan durven gaan in een land ver van huis. Daar uitstapjes maken en het werelddeel verkennen. Zo heb ik er nooit tegenaan gekeken. Wat een verrijking van je leven. En uiteindelijk zijn jullie meer dan goed terechtgekomen, ook zonder voltooide studie. En nog altijd gelukkig met elkaar, dat is toch veel meer waard?
Ik ben blij dat ik het boek gelezen heb. En wilde bovenstaande graag met u delen.
Hartelijke groet,
Helen
Dear Helen,
Thank you for your nice comments. If you send me your email address, I will be happy to respond.
Ronny
wittehr@xs4all.nl